Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Προχωρωντας... προς τα πισω

Πολλοι εχουν πει οτι η Ελλαδα ειναι μια χωρα που σου κοβει την ανασα. Κατα κυριο λογο θα ακουσεις να το λενε σε γενικο περικειμενο που αφορα θαλασσα, πολιτισμο, διακοπες, φαγητο, μπλα μπλα μπλα και αλλες γενικες κλισε θεσεις, που δεν αντιλεγω, σαφως και ισχυουν. Τον τελευταιο καιρο ομως φαινεται οτι αυτη η χωρα δειχνει μια αλλη πλευρα της, οπου η ανασα σου κοβεται για αλλο λογο: απλα επειδη εχεις ηδη ριξει ενα μπινελικι απνευστι για ολες τις μαλακιες με τις οποιες θα βρεθεις αντιμετωπος, και πασχιζεις να παρεις ανασα για να συνεχισεις να τα "χωνεις" με μενος. Και με το δικιο σου.

Προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου οτι ειναι μονο ιδεα μου, αλλα η πραγματικοτητα επιβεβαιωνει τους φοβους μου: αυτη η χωρα μοιαζει να μενει πισω απο "αποψη". Δεν εξηγειται αλλιως το οτι σε δημοσιους φορεις ειδικα οι προισταμενοι προτιμουν να αναλωνουν την ημερα τους διαπληκτιζομενοι με τον καψερο κοσμακη που χει βαρεθει να τραβαει συνεχεια το ιδιο λουκι με το "μπουρδελο" της γραφειοκρατιας που εχει θεμελιωθει εδω και δεκαετιες, αντι να μηχανοργανωσουν ηλεκτρονικα ολο αυτο το χαρτομανι που σαπιζει με τις πρωτες υγρασιες, ωστε να χανονται καθε χρονο αρκετα, σημαντικα κρατικα εγγραφα.
Εκτος κι αν μπορειτε βεβαια να μου εξηγησετε απο που και ως που ως φοιτητης εν ετει 2011 μπορουσες ΧΩΡΙΣ ΠΑΣΟ να εκδωσεις καρτα απεριοριστων διαδρομων για τα μεσα χρησιμοποιωντας βεβαιωση εγγραφης στο ΑΕΙ-ΤΕΙ οπου πετυχες, εν αντιθεσει στο σωτηριο 2012 αυτο δεν γινεται.

Κλασικο "pain in the ass" δε εχει καταντησει η ολη ιστορια με τις διαφορες υπηρεσιες φοιτητικης μεριμνας σε πολλα ελληνικα πανεπιστημια, που σαν να παραδεχονται οτι καθε χρονο χανουν ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΧΑΡΤΟΜΑΝΙ που σε στελνουν σε ΚΕΠ, ΣΕΠ, ΜΕΠ και αλλα τετοια εκνευριστικα ακρωνυμα να μαζευεις, και σε υποχρεωνουν να το προσκομισεις εκ νεου. Μπορω να κανω τοπο στην οργη και να παω να βγαλω απο το Κεντρο Εκνευρισμου Πολιτων ενα πιστοποιητικο οικογενειακης καταστασης η να κανω μια φωτοτυπια του εκκαθαριστικου της εφοριας, αλλα διαολε, δε θα χρυσωσω τον φωτογραφο της γειτονιας επειδη μου ζητανε ΦΤΟΥ ΞΑΝΑ φωτογραφιες, που στην τελικη επιβεβαιωμενα ΔΕΝ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΕ ΚΙΟΛΑΣ! Λες και μεσα στο διαστημα δυο εξαμηνων που παρηλθε πηγα και φουσκωσα τα βυζια μου και εκανα κι αλλαγη φυλου για να μοιαζω στην Καρντασιαν. Κυριοι εργαζομενοι του Κεντρου Εξυπηρετησης Φοιτητων (του Παντειου), η μεγαλυτερη αλλαγη που θα δειτε EVER στην αρχοντομουρακλα μου ειναι να μεινω αξυριστος, η να τα παρω ολα συριζα γαμπρος. Μην περιμενετε να τρεχω σαν το κοροιδο να βγαζω φωτογραφιες καθε φορα που σας καπνισει.

Επειτα, ειναι αυτο το πραμα με τους δρομους. Εδω δε θα θεσω προτεραιοτητα στη βαρυτητα των προβληματων οπως τα κατηγοριοποιω εγω, απλα θα τα παραθεσω και τα βαζετε ο καθενας στη σειρα που σας ενοχλουν περισσοτερο. Αρχικα θα προσπερασω το γεγονος οτι δρομος στην Ελλαδα χωρις λακουβα και μπαλωμα δε νοειται, φαινεται πλεον ξεκαθαρα η αδιαφορια της πολιτικης σκηνης αυτης της χωρας. Πες εμας μας γραφουνε εκει που μελανι δεν πιανει, τις Φεραρι και τις Καγιεν που χρυσοπληρωσαν με οσα εχουν υπεξαιρεσει και μας εχουν κατακλεψει δεν τις λυπουνται; Εχουν στεναξει οι αναρτησεις τους με τετοιους καροδρομους. Εν συνεχεια, ειναι οι υπηρεσιες οδοκαθαρισμου των δημων. Εχει πει κανενας σε αυτα τα συνεργεια οτι καθαρισμα εκτος απο τους δρομους με υψηλη κινηση και κοντα σε οικιστικες ζωνες (οπου εχει μπολικους πεζους και για το θεαθηναι θελουμε οι δρομοι να "λαμποκοπανε", λεμε τωρα), θελουν περιποιηση και οι δρομοι υψηλης κινησης οπως κεντρικες αρτηριες, αυτοκινητοδρομοι και λοιπα οδικα δικτυα; Ειναι τοσα τα ατυχηματα απο απωλεια ελεγχου του οχηματος, επειδη αυτο πατησε σε καταλοιπα ελαστικου στην ασφαλτο απο αποτομο φρεναρισμα αλλου προπορευομενου, που δε ειναι πια υπερβολη να πεις οτι στους δρομους "και η σκουπα σωζει ζωες". Τελος, τα σκουπιδια. Δεν θεωρω το εαυτο μου κοσμοπολιτη. Γλωσσομαθη και τρελαμενο με ξενες πολεις και κοινωνιες ισως, πολυταξιδεμενο σιγουρα οχι. Στα λιγοστα ομως ταξιδια που εχω κανει δεν εχω ξαναδει σε ευρωπαικη πολη την εικοντα των αθηναικων δρομων και πεζοδρομιων. Θα περιμενε κανεις οτι δεξια ελιτιστικα κωθωνια της νεοαστικης νομενκλατουρας θα γελουσαν αν τους ελεγε κανεις οτι στην Τσεχια, χωρα που για αρκετο καιρο ειχε στο σβερκο της το σοβιετικο μεγαθηριο και ζουσε στη δεκαετια του '70 σε συνθηκες ανατολικου μπλοκ, η Πραγα ειναι ισως η καθαροτερη ευρωπαικη πρωτευουσα. Ολο το κολπο εγκειται στην ιδιοσυγκρασια του κοσμου, ο οποιος σεβεται οχι μονο το πολιτιστικης κληρονομιας περιεχομενο της πολης, αλλα και την εικονα που οχι μονο οι επισκεπτες αλλα και οι ιδιοι καθε μερα απολαμβανουν. Την ιδια στιγμη, στο αθηναικο κεντρο πρεπει να κανεις σλαλομ αναμεσα σε χαρτοκουτα και σακουλες σκουπιδιων στη μεση του πεζοδρομιου. Πανε οι παλιες (καλες δεν τις λες) εποχες που η "γκριζα ζωνη της μολυνσης" περιοριζοταν στην αμεση περιοχη ενος καδου. Πλεον, εκει οπου αρχικα προοριζοταν να κυκλοφορουν πεζοι δημιουργουνται εστιες μολυνσεων.

Απελπισια; Ειναι λιγη. Θυμος; Ακομα δεν εχουμε δει τιποτα πιστευω. Τα χειροτερα απλα περιμενουν για να συμβουν. Τι μπορουμε να κανουμε; Πολλα. Για αρχη να αλλαξουμε φιλοσοφια. Να βγουμε για λιγο απο το comfort zone μας, να κινητοποιηθουμε. Ποτε θα ερθει βελτιωση; Σιγουρα οχι συντομα.
Αλλα γιατι να πτοηθουμε; Η ζωη ειναι εκει εξω και περιμενει να την κανουμε καλυτερη. Αν μη τι αλλο, αξιζει να προσπαθησουμε.

Καλο μας μηνα και καλη δυναμη λοιπον.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Free 2 Play

Θυμαμαι εντονα οτι γελασα με την ψυχη μου οταν ειδα το 2009 το ετικετακι της τιμης του τοτε τελευταιου Call of Duty που ειχε κυκλοφορησει, πρεπει να ηταν το Modern Warfare 2. Μου ειχε φανει ανεκδοτο το να κοστιζει ενα First Person Shooter, κοινο οπως πολλα αλλα, 60 ευρω. Ακομα πιο περιεργο μου φανηκε πως μεσα σε λιγους μηνες απο την εμφανιση του στα ραφια, το παιχνιδι εμπλουτιστηκε με πακετα με επιπλεον χαρτες για να αλληλοσφαχτουν οι παιχτες σ' αυτους, λες και το παιχνιδι ειχε εκδοθει στην αγορα μισοτελειωμενο, λες και τα 60 ευρω που ειχες ηδη δωσει ηταν για κατι λειψο. Μιλαμε για 5 χαρτες ανα πακετο, και συνολο 2 πακετα. 10 κομματια ψηφιακου περιεχομενου που οι κατασκευαστες εκριναν οτι ΔΕΝ αξιζε να τα χει ηδη ο καταναλωτης που ειχε τιμησει τον κοπο τους και ειχε αγορασει το παιχνιδι. Και μιλαω για αγνωμοσυνη απο μερους της εταιριας αναπτυξης, γιατι τα πακετα αυτα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΩΡΕΑΝ. Ναι, καλα διαβασατε, το κομματι πηγαινε 15 ευρω αισιως. 15 ευρω. Ακομη μου φαινεται αδιανοητο οτι καποιος θα πληρωνε 15 ευρω για 5 χαρτες, 3 ευρω ο χαρτης. Αν ειναι ποτε δυνατον. Εχουν υπαρξει φορες που πληρωσα 3 ευρω για ενα ΟΛΟΚΛΗΡΟ παιχνιδι, και αποδειχτηκε εξαιρετικο. Σορρυ μαγκες αλλα δε νομιζω οτι χτυπησατε πια ΤΕΤΟΙΟ επιπεδο στο δημιουργημα σας που να χρεωνετε 3 ευρω ενα κομματι ψηφιακου περιεχομενου. Αυτα σκεπτομενος δεν εχασα πιστη στην αγορα, ομως οσο και αν επειθα τον εαυτο μου οτι αυτα ειναι σημεια των καιρων και η συμφορα θα περασει, η ζημια ειχε ηδη γινει και ηταν μη αναστρεψιμη: η εταιρια που εξεδωσε το Call of Duty ξεκινησε ενα νεο τρεντ, αυτο των DLC (DownLoadable Content), επι πληρωμη δηλαδη προσθετου περιεχομενου το οποιο αν και ηταν ηδη ετοιμο και προγραμματισμενο την ημερα κυκλοφοριας του παιχνιδιου, οι εκδοτες κρινουν σκοπιμο να μην το συμπεριλαβουν στην εκδοση του παιχνιδιου και να τα πουλησουν σε μετεπειτα φασεις. Νομιζω δε χρειαζεται να εξηγησω γιατι το κανουν, ειναι μαλλον προφανης ο λογος: ΚΕΡΔΟΣ. Ουσιαστικα, μ' αυτον τον τροπο βρηκαν διοδο για να ξεζουμισουν ακομη περισσοτερο την ηδη ταλαιπωρημενη τσεπη του (Ελληνα) gamer.

Την ιδια στγμη, και παλι μιλωντας για καποιο σημειο στο σωτηριο ετος 2009, το αντιδοτο στη μαστιγα των ακριβων video games και του εξισου υπερτιμημενου DLC τους ερχοταν απο την παγωμενη Σουηδια. Κι αυτο διοτι η Digital Illusions CE (DICE), η εταιρια που μας εδωσε το θρυλικο Battlefield, ειχε ξεκινησει τα ευρειας κλιμακας εγκαινια του νεου της τιτλου, του Battlefield Heroes. Το εντυπωσιακο δεν ηταν οτι επροκειτο για αλλο ενα καλοφτιαγμενο παιχνιδι για τη μακρα σειρα των Battlefield, καθως δε διεθετε ουτε το γραφικο μεγαλειο ουτε τον ρεαλισμο στις καταστασεις μαχης των προκατοχων του. Το winning point της υποθεσης ηταν οτι το παιχνιδι ηταν ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ. Και δεν κανω πλακα. Για το συγκεκριμενο παιχνιδι δεν εδινες δραχμη τσακιστη. Η DICE αποφασισε να διαθεσει το παιχνιδι για δωρεαν κατεβασμα απο το σαιτ της γι' αυτο ωστε να τραβηξει κοσμο να δοκιμασει το νεο της project. Η επιτυχια ηταν εγγυημενη. Το παιχνιδι, εχοντας περασει απο φασεις κλειστης αρχικα και επειτα ανοιχτης δοκιμαστικης περιοδου (beta), εδωσε νεα πνοη στην αγορα εχοντας εξαλειψει ολα τα λειτουργικα σφαλματα και bugs που το ταλαιπωρουσαν. Βεβαια, η DICE δεν το εφτιαξε για τη "φουκαριαρα τη μανα της" για να το δινει δωρεαν. Το επιχειρηματικο μοντελο της εταιριας ηταν αυτο των μικροσυναλλαγων, η microtransactions. Με λιγα λογια, στο καθεστως των μικροσυναλλαγων ο βασικος πυρηνας του παιχνιδιου ειναι απολυτως δωρεαν και προσβασιμος σε ολους, ενω οποιοσδηποτε θελει μπορει να δωσει ενα σχετικα μικρο ποσο (μιλαμε για 3 η 4 ευρω) και να αποκτησει ετσι αντικειμενα απο μια πληθωρα διαθεσιμων εξοπλισμων, απο οπλα μεχρι ενδυση για τον χαρακτηρα του. Εδω καπου ανακυπτει ομως ενα μικρο προβλημα. Ορισμενα free2play παιχνιδια που ακολουθησαν το παραδειγμα του Heroes, αλλα και το ιδιο το Heroes, υπεπεσαν στο σφαλμα να καταντησουν το καθεστως μικροσυναλλαγων τους (τη μονη πηγη κερδων τους οταν κατ' ουσιαν διαθετουν ολοκληρο το παιχνιδι τσαμπα) pay2win. Ο καθε gamer που ακουει τη σημερον pay2win και σεβεται τον εαυτο του εξοργιζεται, και αυτο γιατι σε τετοιες περιπτωσεις αυτοι που προτιθενται να ξοδεψουν λεφτα για επιπλεον εξοπλισμο ερχονται σε πλεονεκτικοτερη θεση απο αυτους που μενουν προσκολλημενοι στο free μοντελο. Πολλα οπλα εχουν καλυτερα στατιστικα μαχης, αρκετα ενισχυτικα εμπειριας μπορουν να αποκτηθουν μονο πληρωνοντας και στο τελος της μερας αυτος που χανει ειναι ο παιχτης που δεν ειναι σε θεση να μετεχει στις μικροσυναλλαγες και ως εκ τουτου να αποκτησει καλυτερα εφοδια απο τα στανταρ που διαθετει ο καθενας που κατεβαζει το παιχνιδι για πρωτη φορα. Τελευταια, υπαρχουν αρκετα παιχνιδια που ξεφευγουν απο αυτη τη νοοτροπια, ακολουθωντας ενα τελειως διαφορετικο μονοπατι: δε δινουν αξια μονο στο χρημα που θα ξοδεψει κανεις, αλλα και στο ΧΡΟΝΟ του. Ενα τετοιο παραδειγμα ειναι το Blacklight: Retribution, στο οποιο η αποκτηση οποιουδηποτε κομματιου εξοπλισμου ειναι δυνατη χωρις να χρειαστει ο παιχτης να καταξοδευτει. Κι αυτο διοτι μετα τη ληξη καθε αγωνα, ανεξαρτητως αν η ομαδα του παιχτη κερδισει η οχι, ολοι ανταμειβονται με ποντους που μπορουν μετεπειτα να ξοδευτουν για οπλα, σκοπευτρα, θωρακιση κτλ. Ως αντισταθμισμα για τη δυνατοτητα να μπορει κανεις να αποκτησει αντικειμενα τοσο με χρηματα οσο και με τους ποντους που αποκτα απλως παιζοντας το παιχνιδι, οι τιμες αποκτησης με τους δωρεαν ποντους ειναι σημαντικα υψηλοτερες αλλα σιγουρα οχι απαγορευτικες, αφου τα ποσα συγκεντρωνονται ευκολα αν καποιος εχει την ορεξη και το χρονο να ασχοληθει αρκετα με το παιχνιδι. Ολες αυτες οι εξελιξεις αναθερμαναν το ενδιαφερον των gaming κοινοτητων ανα τον κοσμο για τα παιχνιδια free2play , και ακομη περισσοτερο στην αυξηση της δημοτικοτητας τους συνεβαλε η διαθεση τους σε διαδικτυακες πλατφορμες με μεγαλη απηχηση οπως το Steam.

Παντως, στο συνολο τους τα παιχνιδια free2play δεν αποτελουν σε καμια περιπτωση νεο φαινομενο, αφου ειχαν ηδη ξεκινησει δυναμικα στις αρχες της δεκαετιας του 2010 απο ασιατικες χωρες και ιδιαιτερα τη Νοτια Κορεα, με τιτλους οπως το Combat Arms, το WarRock και το Runescape να αποτελουν πιονερους και αδιαφιλονικητους "βασιλιαδες" αυτου του κομματιου της αγορας των βιντεοπαιχνιδιων. Ωστοσο, η εποχη αυτων των παιχνιδιων οδηγησε τους απανταχου φαν να συμβιβαστουν με την ιδεα οτι τα δωρεαν παιχνιδια δεν μπορουν αν φτασουν σε επιπεδο γραφικης απεικονισης, περιεχομενου και ζωντανιας τα αντιστοιχα εμπορικα, καθαρα λογω του αντικειμενικου προυπολογισμου που διατιθεται στο σταδιο αναπτυξης των μεν και των δε. Νεοτερες κυκλοφοριες ομως, οπως το Retribution που προανεφερα, καταρριπτουν αυτο το στερεοτυπο, εκμεταλλευομενα πληρως τις τελευταιες τεχνολογιες στο χωρο της αναπτυξης βιντεοπαιχνιδιων, προσφεροντας μοναδικη εμπειρια στους χρηστες για μηδενικο ουσιαστικα αντιτιμο.

Οσον αφορα, τουλαχιστον κατ' εμε, το χωρο των δωρεαν βιντεοπαιχνιδιων, πρεπει να προετοιμαζομαστε για μεγαλα πραγματα στο μελλον. Οι δυνατοτητες περιοριζονται μονο απο την ανθρωπινη φαντασια, το κοινο εχει ακορεστη προσμονη για κατι νεο και καινοτομο που δε θα του κοστισει και οι εταιριες μπορουν να εκμεταλλευτουν ακομη πιο ευελικτα επιχειρηματικα μοντελα για να μεγιστοποιησουν τα κερδη τους. Only the sky is the limit.

Αυτα για τωρα. Θα σας δω στις διαδικτυακες αρενες, αλλωστε ειπαμε, τα ωραια πλεον ειναι ΚΑΙ δωρεαν!

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Αυτοκαταστροφη

Δεν καταλαβαινω τους ανθρωπους. Οχι τις αναγκες τους. Αυτες μαλλον ειναι επιφανειακες τις περισσοτερες φορες. Σιγουρα καταλαβαινω τα συναισθηματα τους. Ιδιαιτερα οταν δεν τα κρυβουν, η οταν δεν φοβουνται να τα μοιραστουν. Αυτες ειναι στιγμες που μου αρεσουν: οταν ο αλλος δε φοβαται να σου πει οτι κατι τον πληγωσε, κατι τον στενοχωρει, κατι τον εκανε να πεταξει στον εβδομο ουρανο. Το να μοιραζεσαι τα συναισθηματα σου δειχνει συνεση, ειναι σημαδι υψηλης νοημοσυνης. Ξερεις δηλαδη τοτε μεσα σου οτι τη λυπη που μοιραζεσαι με καποιον αυτοματα θα τη νιωσεις μιση, τη χαρα που θα μοιραστεις θα τη νιωσεις διπλασια. Κερδιζεις σε καθε περιπτωση. Ο απεναντι σου θα επωμιστει για σενα ενα κομματι του βαρους, η θα κανει τις στιγμες χαρας ακομη πιο αξεχαστες.

Και ερχεσαι τοτε εσυ. Το αυτοκαταστροφικο ον, το κλειστο πνευμα. Γιατι κρατας μεσα σου αυτο που νιωθεις; Γιατι το κρυβεις; Σε ποναει; Αντιμετωπισε αυτο που σε ταλαιπωρει στα ισια. Το να τρεχεις να ξεφυγεις απο οτιδηποτε σε καταρρακωνει ειναι δειγμα αδυναμιας, σημαδι πως φερεσαι ασυνετα. Σοβαρεψου. Η ζωη ειναι πολυ μικρη για να κουβαλας αλυσιδες πανω σου. Με σοκαρει το οτι αυτοκαταστρεφεσαι με καθε διαθεσιμο τροπο: ξενυχτας μεχρι απολυτης εξαντλησης, πνιγεις τα προβληματα σου σε ανεξελεγκτες ποσοτητες αλκοολ, εξαφανιζεσαι για λιγο απο τη σκληρη σφαιρα της παραγματικοτητας μεσα στον καπνο απο στριφτα τσιγαρα. Εισαι περιεργο πλασμα, μου εξαπτεις την περιεργεια, με τρομαζεις με την απροβλεπτη ελαφρομυαλια σου, με τρομαζεις με την καθε σου επερχομενη κινηση.

Δεν οφειλω εγω να σε σωσω. Να μπω στη δινη των προβληματων σου και να πνιγω μαζι σου. Δεν ειναι δικη μου ευθυνη να απλωσω το χερι και να σου ζητησω να μιλησουμε, να κατανοησουμε λιγο πιο καλα ο ενας τον αλλο. Βαθια μεσα μου ξερω οτι πρεπει να σου σταθω αν με χρειαστεις, να σε παρηγορησω οταν μου το ζητησεις, να σου δωσω τη δυναμη να ξανασηκωθεις και να προχωρησεις οταν δω οτι δεν εισαι σε θεση να το κανεις. Και θα το κανω. Πες το τρελα, πες το χαζομαρα, πες το οτι θελεις. Ολοι κουβαλαμε λιγη τρελα μεσα μας. Αυτο μας κανει αλλωστε λιγο πιο ανθρωπινους. Αν ημασταν τελειοι, ουτε εσυ θα βρισκοσουν εδω τωρα να μου ζητησεις στηριξη, ουτε εγω θα ημουν αντικρυ σου να σε διαβεβαιωσω οτι ολα θα πανε καλα. Ποτε να μη ζητησεις να εχεις μια τελεια ζωη. Ονειρεψου μια ζωη με αυτα ακριβως που χρειαζεσαι και με αυτα που θα σε οδηγησουν στην ευτυχια και επειτα παλεψε με ολες σου τις δυναμεις να πλησιασεις το ονειρο αυτο. Μονο τοτε θα χεις καταλαβει το σκοπο της υπαρξης σου, τις δυσκολιες που σου επιβαλλει η ζωη και πρεπει να υπερπηδησεις, το νοημα του να ξυπνας καθε μερα οχι για χαρη μιας ρουτινας αλλα για να συνεχισεις το κυνηγι της ευτυχιας.

Μεχρι τοτε, εγω θα γυριζω εδω γυρω. Σηκωνω και εγω το δικο μου σταυρο. Οπως και εσυ ετσι κι εγω θα στραφω σε καποιον εκει εξω για να βρω στηριξη, παρηγορια, δυναμη, θαρρος, οτι ειναι αυτο τελος παντων που θα μου δωσει την ωθηση να συνεχισω. Μη νιωθεις μοναξια, γιατι ολοι πλεουμε σε ροτες παραλληλες και παρομοιες. Ειναι στιγμες που οι ροτες μας ξεφευγουν απο το προδιαγεγραμμενο και διασταυρωνονται και ολη η μαγεια συμβαινει. Γι' αυτο μη φοβασαι τη μαγεια, ειναι ικανη να αλλαξει εντελως τον κοσμο οπως τον γνωριζεις.

Και ποιος ξερει, μπορει στο τελος να ανακαλυψεις οτι αυτος ο κοσμος ειναι καλυτερος απο αυτον που αντικριζεις τωρα. Πιστεψε με, τοτε θα κοιταξεις τον ουρανο, θα αφουγκραστεις σιωπηλα τον χτυπο της καρδιας σου και θα χαμογελασεις. Γιατι τοτε θα ξερεις οτι ολα πανε καλα.

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Το φαινομενο του 12χρονου (οχι της πεταλουδας)

Ξεκινησα (σε πιο εντατικη βαση απο οτι θα περιμενα) το διαδικτυακο gaming πισω στο σωτηριο ετος 2007. Θυμαμαι τις χρυσες εκεινες μερες που πρωτοσυνεδεσα το πισιον στο Ιντερνετ και εζησα την αποκαλυψη της ιλλιγγιωδους ταχυτητας των 6 Mbps που προσεφερε η τοτε ADSL συνδεση μου. Θυμαμαι την πρωτοφανη εμπειρια του πρωτου διαδικτυακου ματς στο Call of Duty 4 Modern Warfare, ενος κλασικου πλεον αριστουργηματος που εχει αφησει χρυση σφραγιδα πισω του στο χωρο των βιντεοπαιχνιδιων. Με συγκινηση ενθυμουμαι δε τους πρωτους εντονους διαπληκτισμους με αντιπαλους και μη στα ψηφιακα πεδια των μαχων, πολλες φορες με παραπλευρες απωλειες μανες, θειες, αδερφες και ξαδερφες. Γλυκιες αναμνησεις, που με το γυρισμα των καιρων, με την αλλαγη των κρισιμων συνθηκων σημερα, δεν προκειται να ξανασυμβουν. Δυστυχως. Σε καμια περιπτωση.
Κι αυτο, γιατι υπαρχουν παιδια. Πολλα παιδια. Πολλα μικρα, κακομαθημενα, χωρις τροπους και συνειδηση παιδια. Παιδια που λυμαινονται διαδικτυακες κοινοτητες, παιχνιδια και φορουμ και βγαζουν απο το πηγαδι τους λασπη που ξεπερναει σε επιπεδο και τον τελευταιο βαρκαρη στο Βολγα.
Θα επρεπε να υπαρχει αυστηροτερη εφαρμογη της νομοθεσιας περι της απαγορευσης χρησης απο παιδια παιχνιδιων που φερουν σημανση που ξεπερνα την ηλικια τους. Η PEGI στην Ευρωπη και το ESRB στο Αμερικα διαρηγνυουν τα ιματια τους οτι βρισκονται σε στενη συνεννοηση με τους κατα τοπον πωλητες λιανικης ωστε να μην φτανουν στα χερια 12χρονων παιδιων τιτλοι με σημανση για χρηση απο ενηλικους η για ατομα ανω των 17. Δεν το χαβω ουτε για αστειο. Ο καθε καψερος που στηνει την σημερον βιντεοπαιχνιδαδικο μεχρι και στη Ζαμπια δε θα πει οχι στα ζεστα χρηματα που βγαινουν απο τα πορτοφολια πατεραδων και μαμαδων που ζητουν πολεμικα και λοιπα παιχνιδια για τα ουτε καν ακομη εφηβα βλασταρια τους, οσο και αν του δινει σφραγισμενη επισημη οδηγια καποιος οργανισμος για το αντιθετο.
Εχει καταντησει τραγικο το να μπαινω σε σερβερ ενος παιχνιδιου το οποιο ξεκαθαρα φερει σημανση στο πακετο του για χρηση απο παικτες των 16 ετων και ανω και να ακουω στην ενδοσυνεννοηση φωνουλες απο παιδακια που δεν εχουν κατεβει ακομη στο σακο τα μπαλακια τους να βριζουν αφειδως τα σογια και τις οικογενειες των αντιπαλων τους, με πρωτοφανη περηφανια για τον εαυτο τους και το κατορθωμα τους (να πουλησουν δηλαδη μαγκια στο Ιντερνετ). Ανησυχητικο δε ειναι το γεγονος οτι δεν υπαρχει σχεδον καμια περιπτωση να ακουσω απο την αλλη ακρη της γραμμης νουθεσιες η φωνες απο γονεις προς τον κανακαρη τους που μολις μου εβρισε τη μανα: το επιπεδο της ανευθυνοτητας των γονιων ειναι τετοιο, που αποφασισαν να συνδυασουν το γεγονος οτι το παιδι τους αποβλακωνεται με τις ωρες πυροβολωντας τον μισο πλανητη με το να το αφηνουν να διαθετει εναν οχετο αντι για ενα στομα με συμβατικη ομιλια.
Quoting Τασουλα: "ΤΡΑΤΖΙΚ"!
Σταματησα εδω και πολυ καιρω να χαβω αμασητες τις κλισεδιαρικες πλεον αηδιες του κοσμου οτι η τηλεοραση, και δη στις μερες μας, τα βιντεοπαιχνιδια ειναι η ευκολη λυση για να κρατησεις ενα παιδι που μπορει να σου δημιουργει τα χιλια ζορια (ειτε επειδη ειναι υπερκινητικο, ειτε επειδη ειναι απειθαρχο) απασχολημενο και σε καταστολη. Καταρχας, βλακα γονιε, αν το παιδι σου ηταν υπερκινητικο θα απευθυνοσουν σε αρμοδιους για αυτο το θεμα (βλεπε ΓΙΑΤΡΟΥΣ), αν παλι ειναι απειθαρχο, ε αυτο λουσου το γιατι εσυ ησουν ο αμελης βραδυπους που δεν εστρωσες τον κωλο σου να μαθεις τροπους στο μικρο τερατακι. Μην τιμωρεις εμενα, που παιζοντας προσπαθω να βγαλω απο το μυαλο μου το γεγονος οτι πιθανοτατα θα κοπω σε ενα σωρο μαθηματα της ερχομενης εξεταστικης (παροτι διαβαζω εκτενως), με το να μου φυτευεις στις διαδικτυακες αναμετρησεις ενα μπασταρδακι που ακομα δεν εμαθε να αρθρωνει μια ολοκληρωμενη προταση και ηδη με φωναζει "μαλακα" επειδη πασχει απο το συνδρομο Turrets.
Επισης, βλακα γονιε, μαθε οτι αν οντως θες να στραφεις στα βιντεοπαιχνιδια για την ψυχαγωγια του βλασταριου σου, τουλαχιστον κανε το σωστα και εποικοδομητικα. Δεν ειναι τυχαιο οτι τα Cars και ο Κεραυνος ΜακΚουιν εχουν σημανση για παιδια 3 ετων και ανω, ουτε το οτι ο Lego Harry Potter εχει σημανση 6 ετων και ανω. Αλλοι εκατσαν και εκαναν τη δυσκολη δουλεια του να κρινουν ποια βιντεοπαιχνιδια ειναι καταλληλα για ποιες ηλικιακες ομαδες, σεβασου το λοιπον και παιξε με τους υπαρχοντες κανονες: μην αγοραζεις Grand Theft Auto και Call of Duty στο μικρο που ακομα δεν ξεκινησε το δημοτικο, αντ' αυτου βαλε το να παιξει καποιο παιχνιδι με αυτοκινητα η καποιο με ηρωες του Ντισνει ωστε και να ακονισει διαφορες ικανοτητες του και να ψυχαγωγηθει με τον πρεποντα τροπο. Οσο γελοιο θα φαινοτανε το να γυρνουσα εγω που ειμαι 20 χρονων με μια στρατα για μωρα, αλλο τοσο ηλιθιο και αταιριαστο ειναι το να σφαζει πορνες με αλυσοπριονα και να κλεβει αυτοκινητα ενα 10χρονο στο GTA.
Δυστυχως, οι συγχρονες κοινωνιες ειναι τετοιες που δεν υπαρχει φορεας που να δινει βεβαιωση η καποια διαπιστευση σε ζευγαρια-wannabe γονεις για το αν κρινονται ικανοι να αναθρεψουν με τα καταλληλα μεσα τα παιδια τους, και εστιαζω στο πνευματικο κομματι για να μην φανω φασιστας. Δεν προτεινω να περασουμε στην αντιπερα οχθη που ειναι το full-scale birth control, αλλα τουλαχιστον μια προσπαθεια να διασφαλισουμε οτι δεν θα χαζευουν τα παιδια των επομενων γενεων ηδη απο μονψηφια ηλικια. Ειναι απαραδεκτο αυτο που βιωνουμε σημερα, και δυστυχως οι επεκτασεις φτανουν μεχρι και σε εγκληματικες εξελιξεις (λεγε με η μαθητρια απο την Πατρα που τη βιασαν λογω των προκλητικων φωτογραφιων που ανεβαζε στο Facebook).
Για να κλεισω ομως με ενα ελφαρυ αστειακι: φανταζεστε τι θα γινοταν αν καποιος, ως αλλος Χιτλερ με την εφαρμογη της "Τελικης Λυσης" και το Ολοκαυτωμα των Εβραιων, ξεκινουσε μια επικων διαστασεων εκστρατεια για τον πληρη καθαρισμο του Ιντερνετ και των gaming κοινοτητων απο ολα αυτα τα κακομαθημενα που τις εχουν καταντησει σε αυτο το χαλι;
Ενα πραγμα θα σας πω μονο:
ΗΡΩΔΗΣ Version 2.0

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

i-Χασου (η Πως εμαθα να αντιστεκομαι στον τυφωνα Apple)

Don't get me wrong, θαυμαζω απιστευτα τον Steve Jobs. Ειναι για εμενα ενας συγχρονος Μιδας, ενας θαυματοποιος ανευ προηγουμενου. Εχει δημιουργησει μια αξιοζηλευτη εμπορικη αυτοκρατορια, μια κραταια δυναμη στο χωρο της τεχνολογιας, και η σημασια που ειχε η παρουσια του στην Apple εγινε εμφανης απο την πτωση των μετοχικων μεριδιων καθε φορα που αποχωρουσε απο την εταιρια για δικους του λογους, με αποκορυφωμα τη χασουρα της ταξεως τον 18 δισ. δολαριων την ιδια μερα που ανακοινωσε την δια παντος αποχωρηση του απο το τιμονι της εταιριας.
Περα ομως απο το "μυαλο πισω απο την τεχνολογια", θαυμαζω και τα ιδια τα προιοντα που τοσα χρονια δημιουργησαν το καλο ονομα της Apple. Κι αυτο οχι γιατι θετουν ως πρωτο τους στοχο την απολυτη τεχνολογικη υπεροχη εναντι καθε αλλου προιοντος ανταγωνιστικης εταιριας, αλλα γιατι προωθουνται εμπορικα απο τα βασικα χαρακτηριστικα που ο Jobs θεωρουσε σημαντικα: την απλοτητα στη χρηση και τη λειτουργικη, φιλικη διεπαφη με το χρηστη. Ειναι ενα πρωτοφανες αισθημα αυτο που νιωθει κανεις αγγιζοντας για πρωτη φορα ενα iPhone η το πληκτρολογιο ενος iMac, και ακομη εντονοτερο ειναι το "wow factor", ο παραγοντας ενθουσιασμου δηλαδη, που ενεργοποιειται με το ανοιγμα της πρωτης εφαρμογης. Κατα κοινη ομολογια, η χρηση προιοντων της Apple εχει θετικα αποτελεσματα στην παραγωγικοτητα των χρηστων, οι υπολογιστες της δεν κινδυνευουν τοσο σοβαρα οσο αυτοι στα Windows απο απειλες οπως οι ιοι και ολα τα συναφη, ενω απολαμβανουν κορυφαια ποιοτητα κατασκευης ακομη και στο πιο μικροσκοπικο MP3 player.
Ενα πραγμα ομως με εχει κανει να μισησω τα προιοντα της Apple, κατα τροπο τετοιο οπως μισω τον Μουρινιο. Απλουστατα, αν και εχουν σχεδον αγγιξει την τελειοτητα στην ποιοτητα (γιατι και ο Μουρινιο, ομολογουμενως, ειναι πολυ καλος προπονητης), εχουν αναπτυξει μια παρα-κουλτουρα και ενα "ντορο" για το ονομα τους, το οποιο μεταφραζεται σε αστρονομικα υψηλες τιμες χωρις απαραιτητα ενα αστρονομικα υψηλοτερο αντικρυσμα απο καθε ανταγωνιστικη προταση (γιατι και ο Φεργκιουσον ειναι καλος αλλα δεν ζηταει τοσα πολλα λεφτα).
Το οποιο εγω βεβαιως μεταφραζω σε "i-Χασου παλιοψωνιο". Και καπου εδω βεβαιως γινεται αισθητο οτι η παρουσα αναρτηση ειναι ενα μεγαλειωδες rant με τα ολα του.
Η σιχαμαρα αρχιζει ηδη απο το ανοιγμα της τηλεορασης. Καθε καψερη κορεατικη εταιρια καρυδοτσουφλων.... αυτοκινητων εννοουσα, που προσπαθει να πουλησει στο διαρκως διευρυνομενο κοινο που αυτη τη στιγμη αναζητα ενα οικονομικο και συμφερον αυτοκινητο, προωθει τα προιοντα της, ιδιαιτερα στο αγοραστικο κοινο απο 20 εως και 30 ετων, ξεχειλιζοντας τα απο (αχρηστα κατα βαθος) εξτρα και μπονους εξοπλισμους. Αυτα τα εξτρα μπορουν να εχουν τη μορφη μιας οθονης αφης για το CD Player στην κονσολα του αυτοκινητου, οθονιτσες στα προσκεφαλα των μπροστινων επιβατων για να παιζουν τα μικρα στο πισω καθισμα PlayStation και κατα τη διαρκεια πολυωρων ταξιδιων, μεχρι ενσωματωμενο οδηγο ταξιδιου με φωνητικες εντολες εχουν ορισμενα οικονομικα μοντελα προσανατολισμενα για το νεανικο καταναλωτικο κοινο. Εδω και λιγο καιρο ομως, το υπερτατο must-have, το "εκ των ουκ ανευ" σε καθε, μικρο κατα κανονα, οικονομικο αυτοκινητο που απευθυνεται στο ανωτερω target group ειναι η υπαρξη στο αυτοκινητο ενος multimedia dock. Για να το πουμε απλα και ελληνικα, προκειται περι μιας υποδοχης, αχρειαστης κατ' εμε, στην οποια ο πολυ μοδατος και πολυ ενημερωμενος τεχνολογικα νεαρος κατοχος του αυτοκινητου μπορει να συνδεσει την φορητη του συσκευη αναπαραγωγης πολυμεσων η το κινητο του τηλεφωνο. Και εδω αρχιζει η μαγεια, αφου δεν ειναι συμβατη οποια και οποια συσκευη, αλλα -ταρατατζουμ ταρατατζουμ- τα διαφορα iPod και iPhone.
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ;!;! Επειδη δηλαδη λυπηθηκα τα 300 ευρω παραπανω που κοστιζει το τηλεφωνο της Apple απο το ιδιων τεχνικων προδιαγραφων Nokia που πηρα, δεν εχω το δικαιωμα να ακουσω τη μουσικη μου οδηγωντας, χωρις να χρειαζεται να κουβαλησω ολοκληρη δισκοθηκη; Η επειδη ειχα τη σοφια, αντι να παω με τα mainstream αιγοπροβατα που ακουνε τη λεξη "iPod" και βελαζουν χαρουμενα, να ψαξω λιγο στην αγορα και να βρω MP3/MP4 player με τα μισα λεφτα κοστος και ικανοποιητικοτερες επιδοσεις (λεγε με π.χ. μεγαλυτερη διαρκεια μπαταριας), πρεπει ως αντιποινα να ειμαι στην τεχνολογικη "απ' εξω"; Μην τρελαθουμε, αυτο ειναι τεχνολογικος ρατσισμος, στην πληρεστερη του εκφανση.
Γι' αυτο και λεω λοιπον, "i-Χασου"!
Επειτα, συμβαινει αυτο που εν μερει τονισα παραπανω, οσον αφορα π.χ. τις φορητες συσκευες αναπαραγωγης πολυμεσων. Γιατι (και εδω μιλαμε για δικη μου πραγματικη ιστορια) το συμμαζεμενο σε διαστασεις MP3 player της Creative με 2 GΒ χωρητικοτητα (χοντρικα 1000 τραγουδια δηλαδη), οθονιτσα για να βλεπω τι ακουω ΚΑΙ ραδιοφωνο πρεπει να κοστιζει μολις 60 ευρω, ενω το ευλογημενο το iPod Shuffle, που και ραδιοφωνο δεν εχει, και η οθονη του λειπει, και εχει τη μιση διαρκεια αντοχης της μπαταριας χωρις να μπορεις να ηχογραφησεις κατι (αφου ουτε μικροφωνο διαθετει), να υπερβαινει τιμολογιακα το ΚΑΤΟΣΤΑΡΙΚΟ; Μηπως επειδη εχει δηθεν "μονοκομματης" κατασκευης αλουμινενιο σωμα, ενω το αλλο ειναι πλαστικο; Και επειδη; Το Creative ουτε απο τον 10ο οροφο δεν εχω σκοπο να το ριξω ουτε να το βαλω κατω και να το πατησω, αν και υποψιαζομαι οτι θα αντεχε την πτωση αφου ειναι βιδωτο και οχι κολλημενο. Γιατι να χρυσωσω την Apple με λεφτα που ουτε μου περισσευουν, ουτε της τα χρωσταω;
Γι' αυτο και λεω λοιπον, "i-Χασου"!
Σαν να μην εφτανε αυτο, η Apple εχει αντιληφθει οτι με την αναμπουμπουλα που προκαλει διοργανωνοντας πρες κονφερανς καθε φορα που θελει να παρουσιασει ενα καινουριο προιον, κανει ουσιαστικα ενα πολυ επιτυχημενο πρωτο μαρκετινγκ της εκαστοτε συσκευης, που αν μη τι αλλο δεν της κοστιζει και πολυ (κατ' ουσιαν τοσο, οσο της κοστισε να διοργανωσει την παρουσιαση). Ενα μαρκετινγκ που εχει υπνωτιστικη επιδραση πανω στα "αιγοπροβατα" (που ειδαμε νωριτερα), που χαρουμενα βελαζοντας καταθετουν τον οβολο τους στα καταστηματα της εταιριας (που εξαπλωνεται παγκοσμιως ταχυτερα απο την πανωλη), προκειμενου να αποκτησουν προιοντα τεχνικα υποδεεστερα απο ανταγωνιστικες προτασεις, μονο και μονο επειδη διαθετουν στην πισω πλευρα τους το πολυποθητο "δαγκωμενο μηλο" που θα βοηθησει στη δημιουργια του νεου τους κοινωνικου status (και οχι status quo, ευχαριστω για την βοηθεια Δημητρη!).
Και οταν λεω τεχνικα υποδεεστερα, δεν υπερβαλλω, ουτε αποσκοπω να "θαψω" τα προιοντα της Apple, απλα παραθετω την ψυχρη αληθεια. Φερ' ειπειν, καθε εταιρια που στις μερες μας εκδιδει το δικο της μοντελο Tablet PC (μια μοδα υπερφορητων συστηματων με μορφη λεπτης πλακας, την οποια εμαθε στα "αιγοπροβατα" η Apple οταν κυκλοφορησε το iPad), εχει ξεπερασει σε τεχνικα χαρακτηριστικα το αντιπαλον δεος της "Μηλιτσας". Κολοσσοι οπως η Samsung, η Acer, η Asus και η LG εχουν ηδη πλασαρει στην αγορα ταμπλετες εξοπλισμενες με υποδοχες αναγνωσης καρτων μνημης (για φωτογραφιες, βιντεο, μουσικη κτλ), υποδοχες συνδεσης καλωδιων USB και HDMI (για συνδεση με Η/Υ και τηλεοραση αντιστοιχα), καθως και ενσωματωμενες φωτογραφικες μηχανες υπερυψηλης αναλυσης, τοσο στην μπροστα οσο και στην πισω πλευρα της συσκευης για να ειναι δυνατες οι βιντεοσυνδιασκεψεις.
Μαντεψτε: το iPad, που ξεκινησε ολο το κινημα των ταμπλετων, δεν διεθετε σχεδον καμια απο τις παραπανω παροχες, αποτελωντας ουσιαστικα ενα υπερμεγεθες κινητο τηλεφωνο, που δεν καλυπτε αναγκες ουσιαστικες, παρα μονο την εικονικη ψευδαισθηση του οτι "πρεπει να μπορεις να συνδεθεις στο ιντερνετ η να δεις ταινιες καθως πινεις τον καφε σου στην καφετερια". Παραλληλα, κοστιζε επιμελως σε καθε retailer 200 ευρω περισσοτερο απο αλλες αντιστοιχες συσκευες. ΕΛΕΟΣ.
Το χειροτερο ειναι οτι οχι μονο ο κοσμος εχαψε το εξυπνο δολωμα της Apple, αλλα και το γεγονος οτι ερχομενου του 2011, η Apple προγραμματισε και πραγματοποιησε την κυκλοφορια του δευτερης γενιας iPad. Αυτο, οχι μονο απο τεχνικης αποψης προσπαθησε να αντιγραψει με μερικη τελικα επιτυχια τον εξοπλισμο αλλων ανταγωνιστων, αλλα εγινε και η αφορμη να κινηθει η Apple εναντια στον κραταιο της αντιπαλο, τη Samsung, νομικα και να ασκησει περιοριστικη εντολη στην κυκλοφορια του επερχομενου Galaxy Tab της δευτερης, ωστε να εξασφαλιστει η εμπορικη επιτυχια του iPad 2 το οποιο εχανε τεχνικα και τιμολογιακα στα σημεια.
Γι' αυτο και λεω λοιπον, "i-Χασου"!
Η Apple βεβαια, οχι οτι πασχει απο το συνδρομο του να μην μπορει να αρκεστει στα ηδη υπερυψηλα της κερδη, αλλα απλα για να αποδειξει οτι μπορει να γινει κακος μπελας για καθε της ανταγωνιστη, βαλθηκε να κατακτησει και ενα μετωπο που η ορκισμενη της αντιπαλος, η Microsoft, κρατουσε ως απαραβιαστο φρουριο: το χωρο του gaming, των ηλεκτρονικων παιχνιδων. Εξαπελυσε λοιπον πληρη επιθεση σε δυο μετωπα, αυτα του desktop gaming (κοινως τον χωρο των βιντεπαιχνιδιων στους Η/Υ), και του mobile gaming, σε συσκευες οπως τα πλεον ευρυτατα διαδεδομενα iPhone και iPad. Το δευτερο μετωπο επεσε ευκολα και η Apple χτυπησε φλεβα χρυσου, αφου τα εσοδα απο εφαρμογες των φορητων συσκευων της εκτιναχτηκαν με την μαζικη κυκλοφορια τιτλων παιχνιδιων που εκαναν θραυση. Αυτη η μονοκρατορια τον τελευταιο καιρο απειλειται απο την Google, που με τα Android κινητα τηλεφωνα και tablets, καθως και την συμπραξη της Nvidia που προσφερει κυκλωματα γραφικων υψηλης ποιοτητας στις συσκευες της Google, κινειται δυναμικα για να διεκδικησει το δικο της μεριδιο της αγορας.
Απο την αλλη, τα πραγματα στο χωρο του desktop gaming πηραν διαφορετικη τροπη, αφου με την "κατω απο το τραπεζι" συνεννοηση μεταξυ της Apple και της πλατφορμας διαχειρισης παιχνδιων της εταιριας Valve, της Steam, πολλοι δημοφιλεστατοι τιτλοι παιχνιδιων που μεχρι προτινος "ετρεχαν" μονο σε Η/Υ με Windows, τωρα γινονταν συμβατοι με iMac υπολογιστες της "Μηλιτσας". Η αυτοκρατορια του μηλου αντεπιτεθηκε ετσι δυναμικα, σημειωνοντας σημαντικα κερδη σε ενα τομεα που μεχρι προσφατα δεν υπηρχε διλλημα: αν ηθελες να παιξεις παιχνιδια, επρεπε να εχεις Windows.
Γι' αυτο και λεω λοιπον, "i-Χασου"! (ενταξει, οχι τοσο παθιασμενα εδω, δεν μου καιγεται καρφι για τις απωλειες της Microsoft, καλα εχει θησαυρισει και αυτη, αφου σχεδον ολος ο πλανητης εχει Η/Υ με Windows.)
Η Apple εχει αποδειξει με την παροδο του χρονου οτι ειναι ενα θηριο πολυπροσωπο, που αλλαζει μορφη και προσωπικοτητα ειτε κατα την αναζητηση περισσοτερων κερδων και νεων εμπορικων ευκαιριων, ειτε κατα την αλλαγη της κεφαλης της εταιριας, οπως συνεβη προ ολιγων ημερων με την (οριστικη πλεον) παραιτηση του Steve Jobs και την διαδοχη του απο τον Tim Cook, ενα ατομο που ο πρωην CEO Jobs εκρινε καταλληλο, αλλα που δεν ενεπνευσε ιδιαιτερα ουτε τον κοσμο ουτε τους μετοχους της εταιριας. Η "Μηλιτσα" εχει παιξει τον "Κινεζο", αντιγραφωντας ιδεες ανταγωνιστων -εστω και καθυστερημενα- και πλασαροντας τες με την δικη της μοναδικη πινελια, σημειωνοντας παραλληλα εμπορικες επιτυχιες. Εχει προσπαθησει να κατακτησει χωρους που μονοπωλουσαν χρονια κραταιες δυναμεις, οπως το PC gaming. Εχει δημιουργησει trends και τεχνολογικα ρευματα που απασχολουν ολοκληρο τον πλανητη και οδηγουν τις εξελιξεις, οπως το mobile gaming και την επελαση των tablets. Μα πανω απο ολα εχει διατηρησει με αξιοθαυμαστο τροπο, για τα περιπου 35 χρονια ιστοριας που συμπληρωνει, την φιλικοτητα και την απλοτητα επαφης προς τον χρηστη, που εκανε καθετι δικο της τοσο δημοφιλες. Γι' αυτο, καθε φορα που λεω "i-Χασου" με περιφρονηση προς τις οχι και τοσο φιλικες τιμολογιακες της πολιτικες, βαθια μεσα μου νιωθω τον ιδιο θαυμασμο για την τεραστια προσφορα της στον κοσμο της τεχνολογιας οπως τον ξερουμε σημερα.
Ειμαι εγω ομως υπερβολικος η αυτα τα σπαστικα 13χρονα με τα ακουστικα της Apple για το iPod στα αυτια -στη διαπασων ολη την ωρα- εχουν οντως αρχισει να πληθαινουν "λιαν επικινδυνως" (που ελεγε και μια ψυχη);

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Λιγο πριν τελειωσει ο Σεπτεμβρης Part ΙI: Good Enough Gaming PC για φοιτητες με περιορισμενο budget

Ο Σεπτεμβριος, συμφωνα με μια σκοτεινη μου θεωρια, συγγενευει αρκετα με τον Ιανουαριο, γιατι οπως ο δευτερος σηματοδοτει τον ερχομο ενος νεου ετους, ετσι και ο πρωτος ειναι ενας μηνας ξεκινηματων. Μετα την καλοκαιρινη αναπαυλα, ο ψευδοφθινοπωρινος αυτος μηνας (μιας και η ζεστη ειναι ακομη αρκετη) φερνει νεες ευκαιριες, την αρχη μιας νεας εργασιακης, παραγωγικης περιοδου (ολιγον τι ατοπο σχολιο στους προβληματικους μας καιρους, αλλα ας μην σταθουμε εκει), και για μερικους τυχερους την αρχη μιας ακομη ακαδημαικης χρονιας. Τυχεροι που ειτε βρισκονται ακομη στη ευτυχισμενη καψουλα της σχολικης ζωης, ειτε αυτοι που εχουν κανει αυτο το βημα παραπανω και διανυουν (οπως και εγω :]) τη φοιτητικη τους ζωη.
Η ψηφιακη συγκλιση των μεσων μαθησης και εκπαιδευσης, ο ογκος των διακινουμενων πληροφοριων που απορρεει απο την παγκοσμια κοινοτητα που εχει διαμορφωθει πλεον, αλλα και οι αυξημενες απαιτησεις για γρηγοροτερη, αποδοτικοτερη και σε μεγαλυτερο βαθος διερευνηση των επιστημονικων τομεων και καθε ειδους γνωστικου χωρου, καθιστα επιτακτικη την κατοχη και χρηση ενος ηλεκτρονικου υπολογιστη απο καθε μαθητη, και βεβαιως, απο καθε φοιτητη, οποιασδηποτε επιστημονικης κατευθυνσης, απο τον μηχανικο του Πολυτεχνειου μεχρι και τον θεωρητικο και αναλυτικο νου της Νομικης. Το "ωφελιμον", ομως, πρεπει να συνδυαζεται και με το "τερπνον", αφου περα απο το ρολο του εργαλειου εργασιας και πηγης γνωσης, ο Η/Υ καλειται να αναλαβει και αυτον του κεντρου πολυμεσικης ψυχαγωγιας του χρηστη. Τα ψηφιοποιημενα μεσα ψυχαγωγιας, που ποικιλουν απο τις κινηματογραφικες ταινιες, τις τηλεοπτικες σειρες και τη μουσικη εως και τα πολυσυνθετα τρισδιαστατα παιχνιδια επομενης γενιας, ειναι πια προσβασιμα με ιδιαιτερη ευκολια απο τον καθενα μεσω του ισχυροτατου εργαλειου που αποκαλουμε διαδικτυο.
Με αυτα τα δεδομενα κατα νου και μετα απο στενη συνεννοηση με τον φιλο μου, τον ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ καταναλωτη τεχνολογιας (απο την προηγουμενη αναρτηση), αποφασισα να αφιερωσω αυτη την αναρτηση σε μια αναλυτικη λιστα αγορων για εναν ηλεκτρονικο υπολογιστη, που διαμορφωνεται με γνωμονα τις αναγκες του συγχρονου φοιτητη, ο οποιος περα απο τις ερευνητικες εργασιες του θελει περιστασιακα να παιζει και καποιο παιχνιδι, ειτε μονος ειτε και με παρεα :)
Πριν απο οτιδηποτε να αναφερω οτι για λογους ευκολιας σε περιπτωση που θελησετε να παραγγειλετε εναν υπολογιστη σαν αυτον (κομμενο δηλαδη και ραμμενο στα μετρα σας) τα λινκς και γενικοτερα τα προιοντα που χρησιμοποιουνται και παρουσιαζονται επιλεχτηκαν απο τα καταστηματα Πλαισιο, μιας και αν η παραγγελια γινει ηλεκτρονικα μεσω Ιντερνετ, γλιτωνετε ενα σημαντικο ποσο απο τη διαφορα μεταξυ τιμων καταστηματος και διαδικτυακης παραγγελιας, καθως και οποιαδηποτε εξοδα μεταφορας, τουλαχιστον για τις πολεις και περιοχες που υποστηριζει η εταιρια. Σε καμια περιπτωση δεν προκειται για χρηματισμο μου απο μερους της εταιριας ουτε για γκριζα διαφημιση, καθε αλλο, ως καταναλωτης που εχω περασει τετοιες διαδικασιες μοιραζομαι τις γνωσεις μου και τις πληροφοριες επ' αυτου.
Σε πολυ βασικες γραμμες, ενας συγχρονος υπολογιστης χτιζεται απο μια κεντρικη μοναδα και διαφορες περιφεριακες συσκευες (οθονη, ποντικι, πληκτρολογιο, ηχεια κτλ), πραγματα γνωστα δηλαδη στον πολυ κοσμο. Αυτο που ομως λιγοι γνωριζουν ειναι οτι αντι να πεσουν θυματα εκμεταλλευσης απο μερους εταιριων που πουλανε ετοιμες συνθεσεις υπολογιστων ακριβοτερα απο οτι κοστιζουν συνολικα τα επιμερους κομματια που τις απαρτιζουν, μπορουν με λιγη αναζητηση και μερικες συμβουλες απο ειδικους να συνθεσουν μονοι τους τον υπολογιστη που θα τους καλυψει, εξοικονομωντας αρκετα λεφτα και κερδιζοντας σε απολυτες επιδοσεις.
Καθε Η/Υ διαθετει μια "καρδια", ενα κεντρικο κυκλωμα που επεξεργαζεται την πλειονοτητα των πληροφοριων με τις οποιες εμεις τον τροφοδοτουμε. Το κυκλωμα αυτο ειναι η CPU, ο κεντρικος μικροεπεξεργαστης δηλαδη, και απο την αγορα που θα κανουμε οσον αφορα αυτον θα εξαρτηθει και η δομη του υπολοιπου συστηματος. Στο χωρο κατασκευης τετοιων μικροεπεξεργαστων για το καταναλωτικο κομματι της αγορας δραστηριοποιουνται δυο μεγαλες εταιριες, η INTEL και η AMD, με την καθεμια να προσφερει διαφορετικων επιδοσεων μοντελα με διαφορετικη τιμολογιακη πολιτικη. Ετσι, ενω τα προιοντα της πρωτης εχουν κατα κανονα υψηλοτερες απολυτες επιδοσεις απο αυτα τις δευτερης, η αυξημενη τους τιμη καθιστα την διαφορα επιδοσεων αμελητεα αν το ζητουμενο ειναι ενας υψηλος λογος αποδοσης/τιμης. Ετσι, για την οικονομικη συνθεση αυτη προτιμηθηκε ενας εξαπυρηνος επεξεργαστης της AMD, ο Phenom II x6 1055Τ, στα 147 ευρω, μια οικονομικη προταση με υψηλες επιδοσεις (σας μιλω μαλιστα με την πειρα του ικανοποιημενου αγοραστη).
Ο επεξεργαστης αυτος, οπως καθε αλλος του ειδους του, λειτουργει "φωλιασμενος" στην μητρικη πλακετα του Η/Υ, την motherboard, που διολου τυχαια αποκαλειται ετσι, αφου συνδεει ολα τα υποσυστηματα μεταξυ τους, τα τροφοδοτει και συνιστα τη βαση του μηχανηματος. Η καλυτερη επιλογη ηταν η MSI 870A-G54-FX, η οποια διαθετει ολες τις τελευταιες τεχνολογιες διασυνδεσης οπως το προτυπο USB 3.0, στην πολυ λογικη τιμη των 88 ευρω.
Βεβαιως, η διεπαφη μας με τον Η/Υ ειναι κατα κυριο λογο οπτικη, και αυτο προυποθετει την υπαρξη κυκλωματος που θα αποστελλει στην οθονη μας καθε οπτικο μηνυμα που ο Η/Υ θελει να μας δωσει. Αυτο το κυκλωμα, η καρτα γραφικων, ειναι στην πλειονοτητα των περιπτωσεων το ακριβοτερο υποσυστημα που διαθετει ενας Η/Υ, και στην περιπτωση που αυτος προοριζεται για να "τρεχει" παιχνιδια, ειναι το Αγιο Δισκοποτηρο. Επειδη η συνθεση μας απευθυνεται σε φοιτητες, με αναγκες για αφθονη επεξεργαστικη δυναμη, αλλα και δυνατοτητα χρησης παιχνιδιων, η επιλογη ηταν ανοιχτη αναμεσα σε δυο υποψηφιες καρτες, μια απο την AMD και μια απο την Nvidia, τις δυο κυριαρχες εταιριες στην αγορα κυκλωματων γραφικων. Η προταση της AMD ειναι η εξαιρετικη Radeon HD6870 στα 184 ευρω, ενω αυτη της Nvidia, η GTX 560 στα 190 ευρω, κρατα εξισου χαμηλα το κοστος των επιδοσεων και μικρη τιμολογιακη αποσταση απο την αντιπαλο της.
Το ζητημα της μνημης, που ειναι αναγκαια για καθε συστημα, αντιμετωπιστηκε ευκολα και οικονομικα, αφου τα 4 Gigabyte μνημης στα 1600MHz (πολυ γρηγορες μνημες δηλαδη) που προσφερει η Corsair με τιμη μολις στα 39 ευρω, ειναι τουλαχιστον κελεπουρι.
Απολυτως απαραιτητος για καθε Η/Υ ειναι βεβαιως και ο αφθονος αποθηκευτικος χωρος,  για ταινιες, μουσικη, εικονες και λοιπα αρχεια, καθως και για την εγκατασταση παιχνιδιων και προγραμματων. Ο δισκος της Seagate με χωρητικοτητα 1 Terabyte και τιμη στα 58 ευρω ειναι οικονομικος, ταχυτατος και υπεραρκετος για τις αναγκες καθε χρηστη. Απαραιτητο συμπληρωμα, μια συσκευη αναγνωσης CD και DVD, με 19 ευρω μονο και με ποιοτητα κατασκευης που εξασφαλιζει η Samsung.
Ολα αυτα τα υποσυστηματα πρεπει να τροφοδοτηθουν σωστα για να λειτουργησουν ευρυθμα, και το τροφοδοτικο των 600 watt της Corsair, στα 87 ευρω καλυπτει απροβληματιστα τις ενεργειακες αναγκες του Η/Υ αυτου.
Τα υποσυστηματα τελειωνουν καπου εδω, ωστοσο ειναι απαραιτητη μια θηκη που θα τα στεγασει και θα κραταει τις θερμοκρασιες λειτουργιας τους χαμηλα. Το κουτι Elite 430 της CoolerMaster στα 49 ευρω ειναι η ιδανικη λυση.
Καλα ολα μεχρι εδω, ομως η συνθεση μας δεν θα κρινοταν πληρης αν δεν πλαισιωνοταν απο τα απαραιτητα περιφερειακα που πρεπει να διαθετει καθε χρηστης, και αυτα δεν ειναι αλλα απο την οθονη, το ποντικι και το πληκτρολογιο, με αλλα λογια τα βασικα εργαλεια διεπαφης μεταξυ χρηστη και Η/Υ.
Η οθονη αποτελει σημειο που απαιτει προσοχη, καθως η μεγαλυτερη αναλυση σημαινει μεγαλυτερη επιφανεια εργασιας, πιο ξεκουραστη θεαση και παραγωγικοτερη ενασχοληση, ειδικα αν διαθετει καλη ευκρινεια, ζωντανα χρωματα και επαρκη φωτεινοτητα. Στις 21.5 ιντσες και με υψηλη αναλυση Full HD, 1920x1080 pixel, με πληρη χαρακτηριστικα και χαμηλη τιμη, στα 103 ευρω, η προταση της LG W2240S-PN ενδεικνυται τοσο για την παρακολουθηση ταινιων οσο και για παιχνιδια.
Τελος, ο συνδυασμος ποντικιου και πληκτρολογιου απο τη Logitech που συνολικα δεν ξεπερνα τα 19 ευρω ολοκληρωνει το συνολο του Η/Υ.
Συνοπτικα, το κοστος της κεντρικης μοναδας διαμορφωνεται στα 677 ευρω (με καρτα γραφικων της Nvidia) η στα 671 ευρω (με καρτα γραφικων της AMD), ενω σε περιπτωση που επιθυμειτε να αγορασετε ενα πληρες συνολο, η προσθηκη της οθονης, του πληκτρολογιου και του ποντικιου ανεβαζει το συνολικο κοστος στα 799 ευρω και στα 793 ευρω αντιστοιχα.
Το εντυπωσιακο στην ολη διαδικασια ειναι οτι με λιγοτερο απο 800 ευρω μπορειτε να αγορασετε ενα ισχυροτατο εργαλειο δουλειας αλλα και διασκεδασης, χωρις καμια παραχωρηση στις επιδοσεις και χωρις να τιναξετε την μπανκα στον αερα (ειδικα αν σκεφτειτε οτι συνθεσεις υποδεεστερων επιδοσεων, χωρις περιφερειακα προσθετα οπως οθονη κ.ά. μπορουν ευκολα να φτασουν και να ξεπερασουν την τιμη αυτη).
Με βαση αλλωστε το νομο του Moore περι γραμμικης πτωσης των τιμων των ηλεκτρονικων ειδων συναρτησει της γραμμικης αυξησης των επιδοσεων τους, να ειστε σιγουροι οτι σε λιγα χρονια με τα ιδια λεφτα θα μπορειτε να αγορασετε συστηματα ακεραιες φορες πολλαπλασιας ισχυος απο αυτο που σας προτεινα. Μεχρι τοτε, καλη διασκεδαση με τον νεο σας ηλεκτρονικο υπολογιστη!

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Λιγο πριν τελειωσει ο Σεπτεμβρης Part I: Η ψυχοσυνθεση των Ελληνων καταναλωτων τεχνολογιας

Η πρωτη μου "σοβαρη" επαφη με τους υπολογιστες εγινε περιπου 8 χρονια πριν, το 2003. Θυμαμαι εκεινες τις μαγικες μερες που αφησα πλεον πισω μου το δημοτικο, το κομματι εκεινο της παιδικης ηλικιας που ολοι με αποκαλουσαν "μικρο" και δεν μπορουσα να κανω τιποτα για αυτο. Θυμαμαι την πρωτη στιγμη που περασα τα δαχτυλα μου πανω απο το πληκτρολογιο του παλιου φορητου της μητερας μου (ναι, αυτο κληρονομησα, ηταν το πρωτο μου μηχανημα και ειλικρινα ο,τι πιο εξελιγμενο ειχα αγγιξει μεχρι τοτε, με προηγουμενη περιορισμενη εμπειρια μονο σε Pentium II και σε Playstation 1-το απολυτως αρχικο μοντελο). Εκτοτε, μπηκα για τα καλα στον κοσμο των υπολογιστων, αποκτωντας συντομα τον πρωτο δικο μου σταθερο υπολογιστη, περνωντας ατελειωτες ωρες να παρακολουθω τον αρχιτεκτονα πατερα μου να βιδωνει και να ξεβιδωνει μερη Η/Υ που αναβαθμιζε, κανοντας και εγω παραλληλα προπονηση στον παλιο Pentium. Συντομα αποφασισα να ασχοληθω με το overclocking, και ο βαθμος εξοικειωσης μου με το αντικειμενο συντομα μου εδωσε το παρατσουκλι που χρησιμοποιω εως και σημερα.
Ως εκ τουτου, ενα ειδος μαγαζιων που επισκεπτομαι συχνα και οπου εχω την ευκαιρια να παρατηρησω διαφορετικους τυπους καταναλωτων (και κατ' επεκτασιν ψυχοσυνθεσεων) ειναι αυτα που ασχολουνται με την πωληση ειδων τεχνολογιας, υπολογιστων, κινητων τηλεφωνων και λοιπων ηλεκτρονικων ειδων. Ειναι πραγματικα συναρπαστικη η διαδικασια του να καταγραψει κανεις την τυπικη συμπεριφορα και τα ιδιαιτερα στοιχεια του χαρακτηρα καθε ομαδας καταναλωτων που μπορει να συναντησει σε τετοια μερη: επικρατει μια ποικιλομορφια ενδιαφερουσα, που απορρεει απο τις καταναλωτικες αναγκες, τις συνηθειες, το γουστο και το επιπεδο μορφωσης του καθενος. Ειναι τοσο διαφορετικοι οι τυποι καταναλωτων μεταξυ τους, που σκεφτηκα οτι θα ειχε πλακα και θα ηταν ιδιαιτερα επιμορφωτικο να αναλυσουμε παρεα τις κατηγοριες τους, να δουμε σε τι μοιαζουν και που διαφερουν, να ερθουμε και οι ιδιοι λιγο πιο κοντα στην ψυχολογια τους. Πιστεψτε με, ειναι μικρες οι πιθανοτητες να μην εχετε σταθει στην ουρα του ταμειου πισω απο καποιον που να μην μοιαζει με καποιον απο τους κατωθι αναγραφομενους.


1. Ο/Η εθισμενος/η με την τεχνολογια (η αλλιως tech geek)
Ανθρωποι του ειδους μου. Ολιγον τι κλειστοι χαρακτηρες, σπιτογατοι, διανοιες στους τομεις τους, πανω απο ολα ομως με ιδιαιτερη σχεση με οποιασδηποτε μορφης τεχνολογια, μια σχεση που ξεκινα αν οχι απο τα γεννοφασκια, τουλαχιστον κατα την πρωιμη παιδικη τους ηλικια. Ασχολουνται εκτεταμενα με υπολογιστες, γκατζετ, μικροηλεκτρονικη, το Διαδικτυο (βεβαιως βεβαιως), μπορει να μην διακριθηκαν στο ΜΙΤ η να ειναι αριστουχοι Πολυτεχνειου αλλα αγαπουν τοσο το χομπι τους που ανετα οι γνωσεις τους πανω σε αυτο θα τους επετρεπαν να ασχοληθουν μ'αυτο επαγγελματικα. Μην τους ανοιξετε κουβεντα αν δεν ειστε προετοιμασμενοι με τις καταλληλες πληροφοριες για τον τομεα που λατρευουν (οτιδηποτε τεχνολογικο δηλαδη) η αν δεν εχετε το ταλεντο να φερετε τη συζητηση σε θεμα που να μπορειτε να συνομιλησετε επιτυχως. Ενδεικνυνται ως φιλοι, μιας και ο χαλασμενος σας φορητος ευκολα θα βρει γιατρεια στα μαγικα τους χερια.


2. Ο "φρεσκος"
Ατομα αυτης της ομαδας μπορει να ειναι αντρες η γυναικες καθε ηλικιας που δεν εχουν προτερη εμπειρια οσον αφορα την τεχνολογια γενικοτερα και ιδιαιτερες περιστασεις τα οδηγησαν να ερθουν στη θεση οπου χρειαζονται και πρεπει να βρουν και να αγορασουν κατι ηλεκτρονικο. Ποικιλουν απο την εργαζομενη μητερα που αναζητα κινητο τηλεφωνο για το παιδι της, τετοιο ωστε να εξυπηρετει τις απαραιτητες αναγκες, χωρις ομως πολλα μπιχλιμπιδια, την γιαγια που εν οψει γιορτων αναζητα την παιχνιδοκονσολα που ζητησε ο εγγονος (και δεν της περισσευουν τα λεφτα της συνταξης για να την αγορασει), μεχρι τον μικροεπιχειρηματια που επιθυμωντας να επεκτεινει ηλεκτρονικα την επιχειρηση του ψαχνει εναν υπολογιστη και μια συνδεση στο διαδικτυο. Χαρακτηριστικα της συμπεριφορας αυτης της ομαδας ειναι η πολυωρη και αναλυτικη εξεταση των ραφιων των καταστηματων για την ευρεση του ζητουμενου προιοντος, καθως και η συχνη διεπαφη με τους υπαλληλους του καταστηματος για ευνοητους λογους.


3. Ο/Η μοδατος/η (η αλλιως "ο/η μου-περισσευουν-τα-λεφτα)
Κατοικοι κυριως Κηφισιας-Πολιτειας-Εκαλης και ανω, με μεγαλου υψομετρου ρινικο συμπλεγμα αλλα μαλλον χαμηλης νοημοσυνης και σιγουρα οχι επαιοντες οσον αφορα την τεχνολογια. Με λιγα λογια, τετοια ατομα εχουν λιγες εως καθολου γνωσεις πανω σε υπολογιστες, κινητα τηλεφωνα κτλ, ομως το υψηλο βιοτικο τους επιπεδο τους επιτρεπει να αγοραζουν ο,τι πιο ακριβο η μοδατο αλλα οχι απαραιτητα το πιο καλο σε αποδοση. Η καταναλωτικη τους πολιτικη ειναι του τυπου "ροζ γλυκουλινι (OMG) Vaio" [για τις τσουπρες] και "iPhone δικε μου, να βλεπω την τσοντα απο Wi-Fi και σε HD" [για τους μαντραχαλους]. Απλα λυπηρο. Μην επιχειρησετε επαφη, εκτος και αν εχετε απολυτη αυτοπεποιθηση, καθως αν τους ανοιξετε κουβεντα, δεν θα χασουν την ευκαιρια να κομπασουν.


4. Ο κυνηγος προσφορων
Κωμικο δειγμα καταναλωτη, για το οποιο δεν γινεται, αλλα ουτε και χρειαζεται να ειπωθουν πολλα. Ο κυνηγος προσφορων ειναι ενα ατομο που οριζει την εννοια "αδαης", ερεθιζεται ομως στο ακουσμα λεξεων οπως "προσφορα", "εκπτωση", "ειδικη ευκαιρια", "μειωμενη τιμη λογω περιορισμενου αποθεματος η τελευταιων κομματιων". Δεν πρεπει να συγχεεται επ' ουδενι με τον καταναλωτη που εχει κανει ερευνα αγορας και ψαχνει συμφερουσες τιμες η οικονομικες προσφορες που τον αφορουν: ο κυνηγος προσφορων "χτυπα" αδιακριτως, 3 στις 4 περιπτωσεις αγοραζοντας κατι αχρειαστο μονο και μονο επειδη το βρηκε σε προσφορα. Ακομη χειροτερα, η ψυχολογια που τον διεπει μπορει να τον οδηγησει σε υπερχρεωση πιστωτικων καρτων, αν αυτες ειναι διαθεσιμες και δεν εχει την κοινη λογικη να περιορισει την αγοραστικη του μανια.


5. Ο IT Specialist (μην αγχωνεστε, ακουγεται βαρυγδουπο αλλα και αυτος επιχειρηματιας ειναι)
Οταν εισαι ειδικος σε δυο επαγγελματικους τομεις, αποπνεεις αλλον αερα, και αυτο φαινεται. Ατομα αυτης της κατηγοριας ειναι μεθοδικα προσανατολισμενα σε προιοντα κορυφαιας ποιοτητας, απλησιαστα σαφως για τον απλο κοσμακη και αυστηρα προορισμενα για εταιρικη χρηση. Σπανια μπορουν τετοιου ειδους ατομα, που συνδυαζουν αφενος υψηλο επιπεδο γνωσεων πανω στην εταιρικη τεχνολογια και αφετερου εντονο επιχειρηματικο δαιμονιο, να θεαθουν αυτοπροσωπως σε καταστηματα τεχνολογιας, καθως δραστηριοποιουνται αγοραστικα κυριως μεσω του διαδικτυου.


6. O συνειδητοποιημενος
Last but not least (κορυφαια αγγλικη εκφραση που ηθελα οπωσδηποτε να χρησιμοποιησω καποια στιγμη) εχουμε τον συνειδητοποιημενο αγοραστη, ενα ατομο που συνδυαζει μερος των αρετων του tech geek, τις γνωσεις δηλαδη πανω στους Η/Υ και τα συγγενη τους ηλεκτρονικα προιοντα, με την αρετη της υπομονης και της ερευνητικοτητας. Τουτεστιν, ατομα που ανηκουν σ'αυτην την καταναλωτικη ομαδα θα περασουν ενα σεβαστο χρονικο διαστημα χωμενα σε διαφορα μεσα, απο περιοδικα εως τα σκοτεινα βαθη του διαδικτυου, κανοντας εκτενεις ερευνες αγορας προτου κανουν οποιαδηποτε κινηση, ψαχνοντας τον απολυτως συμφεροντα συνδυασμο αγορων και παντα κυνηγωντας ενα υψηλο λογο αποδοσης προς τιμη σε οτιδηποτε αγορασουν (αγγλιστι, το bang for the buck). Θελουν οι αγορες τους να "φτουρανε", να αποδιδουν μεσω της χρησης τους την αξια τους, και να εχουν μεγαλο κυκλο ζωης, ωστε να μην ειναι αναγκαια η αγορα νεοτερων αντικαταστατων μεσα σε συντομο χρονικο διαστημα. Τετοιοι ανθρωποι ειναι ο ορισμος της ρησης "10 φορες μετραμε και μια κοβουμε".


Κλεινοντας αυτην την αυθορμητα εμπνευσμενη και καθ' ολα βιαστικη αναρτηση θα ηθελα να εκφρασω την ειλικρινη μου συγγνωμη σε οσους ανεγνωσαν τα παραπανω και τα βρηκαν προσβλητικα προς τους ιδιους η κοντινα τους προσωπα, η ακομη και κοινωνικα απαξιωτικα, καθως δεν εχω σκοπο να επιτεθω η να καταφερθω εναντιον κανενος. Απλα παρεθεσα, ολιγον τι γλαφυρα, ο,τι παρατηρω να συμβαινει γυρω μου. Αλλωστε η ελευθερια του λογου, και δη σε ιστολογια οπως και το παρον, ειναι κατι το δεδομενο.
Μεινετε συντονισμενοι για το 2ο μερος, οπου ο Νο.6 κατα σειρα της λιστας μας, ο ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ (θα λειτουργησω ως φερεφωνο του, ως αλλος Πλατωνας για λογια του Σωκρατη) μας προτεινει μια συνθεση προσωπικου υπολογιστη, στοχευμενη ειδικα για τις αναγκες του συγχρονου φοιτητη, που παιζει που και που και κανενα παιχνιδι, αλλα δεν θελει να το πληρωσει "χρυσαφι" ;)